- ιεροθαλλής
- ἱεροθαλλής, -ές (Α)αυτός τού οποίου η βλάστηση έχει ιερή προέλευση.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)-* + -θαλλής (< θάλλω), πρβλ. α-θαλλής, αει-θαλλής].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας … Dictionary of Greek